-
1 zabębni|ć
pf vi (uderzyć) to drum; (ciszej) to patter- zabębnić palcami po stole to drum one’s fingers on the table- zabębnić pięściami w drzwi to pound (on) the door with one’s fists- deszcz zabębnił o szyby the rain pattered against the windowpanes ⇒ bębnićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabębni|ć
См. также в других словарях:
zabębnić — dk VIa, zabębnićnię, zabębnićnisz, zabębnićnij, zabębnićnił, zabębnićniony 1. «uderzyć kilkakrotnie w bęben; zagrać na bębnie; o bębnie: zabrzmieć» Zabębnić na alarm. Zabębnić w takt marsza. Zabębnił bęben. 2. «uderzyć czymś w coś, o coś… … Słownik języka polskiego